मित्रवर्य

काल खूप खूप दिवसानंतर माझा प्रिय मित्र भेटला. तब्येतीच्या तक्रारीमुळे डॉक्टर कडे काही तपासण्या करणे अनिवार्य होते.रिक्षाने जाताना अचानक त्याचे असणे जाणवले. त्याचा तो खर्जातला धीरगंभीर आवाज,सगळ्या वातावरणात जाणवत होता. हवेच्या  थंडगार लहरी जाणवायल्या लागल्या . मनाला जाणवले हा काय इथेच आहेना तो! डाव्या हाताला त्याचे darshan झाले.समुद्राचे!! पावसाळ्यातला तो समुद्राचा खास राखाडी रंग, नेहमीपेक्षा कमी गर्दी असल्याने दिसणारी जुहूच्या समुद्र किनाऱ्या वरची पांढरीशुभ्र वाळू ,भरून आलेले आभाळ सारे मला  एक शांतपणा देवून गेले.समुद्राच्या त्या निव्वळ ओझरत्या भेटीने सुद्धा किती बरे वाटले.
 उद्या मित्रदिना च्या निमित्ताने खूप शुभेच्छा येतील ,आठवणी जागतील,पण त्याचे लाटांचे  आवाज आणि माझे निशब्द बोल ह्यातून उमललेली मैत्री!  तिला कोणत्या शुभेच्छा देवू?

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

गांधींबद्दल

 जरूर वाचा निश्चित आनंद मिळेल महात्मा गांधींकडे हे शहाणपण, वेगळेपण उपजत होतं का? की कुठला तरी साक्षात्काराचा क्षण होता? त्यांना सत्याग्रह हे तंत्र नेमकं सापडलं तरी कधी? ते नुसते गांधी नव्हते, तर भारतातल्या गरीब माणसाचं प्रतीक होते. ते सतत काही शोधत होते. या देशाला परवडेल अशा जीवनपद्धतीचा शोध घेत होते. ती आधी स्वत: जगून पाहत होते. काय गंमत आहे, आपल्यावर कोणाकोणाचे परिणाम आहेत, हे आपल्यालाच ठाऊक नाही. मागे कुणाबरोबर जोतीराव फुल्यांविषयी भरभरून बोललो, तेव्हा समजलं, आपल्यासाठी जोतीराव काय आहेत ते. परवाही पर्यावरणवादी चळवळीत ओढला गेलेला एक तरुण पोरगा म्हणाला, काही म्हणा, ‘तो म्हातारा म्हणत होता, ते बरोबर होतं.’ मी विचारलं, ‘कोण म्हातारा?’ तो हसला व म्हणाला, ‘गांधीजी.’ मी थक्क झालो. तो ‘म्हातारा’ म्हणाला म्हणून नव्हे; तर त्याला गांधीजी जवळचे वाटतात, बरोबर वाटतात, म्हणून. ते जाऊनही छप्पन्न वषेर् झाली, तरी! ही काय जादू आहे? कुठेही जा; जागतिकीकरणाचा विषय असो, शेतीचा, पाण्याचा, बाजाराचा… अगदी नद्यांच्या प्रदूषणाचा; त्या त्या ठिकाणचे कार्यकर्ते चर्चा करून संपवताना म्हणताना ऐकतो की, कधी नव्हेत...
Read more

गणपती बाप्पा मोरया

 कोणी  दूरदेशी  निघाले  कि  आपण जोरजोराने  हात  हलवून  निरोप  देतो पुढच्या  प्रवासा साठी   शुभेच्छा  देतो आणि एका बाजूला  हळूच  मान वळवून  डोळे  टिपतो.  घर रीकामे ओकेबोके  वाटते. अगदी  अश्याच  भावना  गणेश  विसर्जनाला  दाटतात. एकीकडे  बाप्पा  ची निरोपाची  तयारी  उत्तर  पूजा ,  शिदोरी, आरतीची  तयारी  ,  निर्माल्य  गोळा करून ते ही आठवणीने  घेणे  आणि  दुसरीकडे  मनात खोल पडत जाणारा खड्डा  आणि इतरांना  जाणवू नये  म्हणून ओढलेला  उत्साहाचा  मुखवटा!  अगदी  आरती  म्हणताना  मध्येच  सूर खालावतो. बाप्पाची मूर्ती  डोळे भरून  पाहून  मनात  साठवून  ठेवली जाते. भरले डोळे  लपवत बाप्पा ला निरोप दिला  जातो. . . . .  निरोप घेतला  जातो  , पुढच्या वर्षी लवकर या  अश्या  गजराने! !! गणपती बाप्पा मोरया  पुढच्या वर्...
Read more

पाऊस

 पाउस पडून जुना झाला पण आज संधी मिळाली पावसात भिजायची आणि जाणवले कि हा जुना कधी होतच नाही. भिजले की  मनाला आनंदाचे नवे कोपल फुटतात. तप्त मनावर शीतल शिडकावा होतो.पुन्हा नव्याने उन्ह सोसायची तयारी होते आणि त्यातूनही नवे काही घडवावेसे वाटते.
Read more