माझे लिखाण

 कधी  आपल्या  तेजाने   होरपळून  टाकणारी उन्हे तर कधी  आपल्या  वर्षावात  गुदमरून  टाकणारा  पाऊस  माये धरती  तुला  तरी कसे कळावे  या वर्षावाने सुखाचे निश्वास   मृदगंधातून कसे उसळावे आपली चिलीपिली , झाडे माडे  दुखावलेली पाहून मनीचे  आक्रंदन  कसे  रोखावे . हा पिढ्या नि पिढ्यांचा  भोगच ग माये तुझ्याकडून  तुझ्या  लेकीकडे  सीतेकडे अन् तिच्याकडून  गहू गहू सगळ्या  स्त्रियांकडे..... संध्या पाटील